Eyes on Madagascar
See more.
Oktober 2025
Madagaskar van binnenuit – kennismaking x5
Centrum van Antsirabe, Madagaskar - foto Frank Janssens ©
De afgelopen dagen was Madagaskar veel negatief in het nieuws. Misschien ben je er langs gescrold. Of ben je er op blijven hangen. Omdat Madagaskar het nieuws niet vaak haalt, besluit ik om dit momentum te gebruiken. Om extra inzicht van binnenuit te geven. Veel mensen hebben namelijk niet echt een beeld van dit waanzinnige land. Benieuwd? Ik neem je graag mee. En wie weet bezoek je het in de toekomst ooit.
PS. Omdat ik niks weet van online teksten, leek het me handig om vooral veel beeld te gebruiken. Ook is het een beetje een ruwe versie, omdat delen belangrijker leek dan helemaal mooi & correct 😉
Toerisme staat hier nog in de kinderschoenen
en dat heeft z’n charme en z’n rafelrandjes.
En daarmee iets heel erg moois. Het potentieel is gigantisch. Dat het nog in de kinderschoenen staat maakt ook dat je er nu nog over kunt nadenken om het goed in te richten.
Tegelijkertijd zorgt een reizigersbezoek voor honderden banen, direct en indirect. En daarmee is het een serieuze sector voor Madagaskar om in te groeien. Ik durf te stellen dat het aantal kids hier die de ambitie hebben om ooit gids te worden (en hun land te laten zien) een van de hogere is in de wereld.
Regenwoud, bergen, canyons, woestijn en hagelwit strand
op een doorsnee van 400 kilometer.
Er is geen land als Madagaskar. Miljoenen jaren van isolatie. Miljoenen jaren zon, regen, wind en vulkaanuitbarstingen hebben het landschap gevormd zoals het nu is.
Je voelt een soort van diepe oerkracht hier. Het besef dat wij in ons mensenleven maar een minimaal puntje in de tijd zijn. En dat maakt het eiland des te indrukwekkender. Bijna een soort ontzag.
Trotse, bescheiden en lieve Malagassiërs
die op meerdere momenten jouw dag maken.
De situatie waarin veel Malagasy zich bevinden is vanuit Westers perspectief niet goed. Over het hele land ligt een dikke en diepe laag armoede waar weinigen maar uit komen. Sigaretten verkopen per stuk, hard werken op het land, stenen breken met een beitel of helaas helemaal niet kunnen werken. Het is regel boven uitzondering. Er zijn te veel mensen en te weinig banen. Basis- en middelbare school afronden is een luxe. Zaken als lezen en schrijven voor volwassen is geen vanzelfsprekendheid.
En toch, altijd die glimlach en begroeting. Een oprechte. Open gezichten. Vriendelijke ogen. En zo behulpzaam, altijd. Solidariteit is heel belangrijk hier. Misschien komt dit omdat het een eiland is. Het is in ieder geval iets dieps.
Planten en dieren op Galapagos-niveau.
Ondanks dat ik zelf verre van een bioloog ben, merk ik dat de uniekheid van dit alles aangrijpt
Beseffend dat iets miljoenen jaren compleet anders is ontwikkeld, geeft een gevoel van bescheidenheid.
Het woord ‘bizar’ valt vaak op de momenten dat je hiermee geconfronteerd wordt. Bizarre dieren of planten. En de trots van de lokale bevolking hierover. En terecht.
Madagaskar is avontuur
op een gecontroleerde manier.
Of niet, als je echt de randjes op wilt zoeken.
Met een 4x4 een rivier doorkruisen. Rijden op het strand. Kamperen onder de sterrenhemel bij een rivier, terwijl de maki’s om je heen spelen. Of overnachten in een waanzinnig mooie lodge met heerlijk zwembad, na drie dagen hiken door een National Park. Zelfs wakker worden aan het strand voelt als avontuur, als je de vissers ’s ochtends ziet uitvaren in hun pirogue en einde dag de vangst aan land brengen. Laat staan als je deze mag proeven…
En natuurlijk: Madagaskar heeft zeker ook een aantal minder mooie kanten.
Het heeft de afgelopen twee weken meer dan 4x het internationale nieuws gehaald. De inwoners zijn terecht boos. Het land benut in de verste verte niet de potentie die er is. De oorzaak hiervan is enorm ingewikkeld (misschien daarover later ook ooit eens iets meer). Maar met zo veel centrale macht is het altijd de regering en president die het verkeerd doet. Ook als daar dialoog centraal staat.
Terwijl ik dit schrijf, geeft (inmiddels ex-)president Rajoelina een speech. Vanuit Frankrijk denkt men, omdat hij het land afgelopen weekend is ontvlucht. Zijn positie is niet meer houdbaar. De onvrede die de afgelopen dikke 10 jaar is ontstaan/gebleven is gegrond. Het gaat hier niet over hypotheekrenteaftrek, polarisatie of persoonlijk pensioenvermogen. Het gaat over toegang tot basisbehoeften: dat niet iedere dag een paar uur de stroom uitvalt (letterlijk). Of water wordt afgesloten. Het beste wat kan gebeuren is dat er snel verkiezingen worden uitgeschreven. Dat daarmee de rust terugkeert en verder gebouwd kan worden.
In de tussentijd nodig ik je uit om deze bijzondere plek op de wereld een beetje extra te blijven volgen. En… als de tijd rijp is hopelijk ooit te bezoeken. Het is een van de beste dingen die je voor het land kunt doen. En natuurlijk verder vertellen, maar dat gaat automatisch. Vraag maar aan degene die er geweest is.
Al zijn dat er nog niet zo veel …
Tsy misy manana ny ampy fa sambatra izay mifanampy
- Niemand heeft alles, maar geluk ligt in elkaar helpen